پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تواتر تکرار سیل در کن، مورد توجه جدی قرار نگرفته و با فاصله چند ساله، شاهد رقم خوردن فجایا و تلفات بالای انسانی هستیم. دیدن کفش گلی بعضی‌ها و چکمه خدمت بعضی دیگر از مدیران، نه تنها جالب نیست، بلکه شائبه حضور نمایشی می‌تواند بر درد مردم بیفزاید.

28 تیر 94 بود؛ روزی تعطیل و نم نم بارانی که نشستن کنار رودخانه کن در جاده امامزاده داوود را دلچسب‌تر از همیشه می‌کرد. مردم چادر زده بودند؛ یکی جوجه کباب را آماده می‌کرد و دیگری با آب رودخانه موتورسیکلتش را می‌شست. کسی خبر نداشت تا چند دقیقه دیگر سیلی مهیب همه چیز را با خود خواهد برد و به کسی رحم نخواهد کرد. حالا تقریباً 4 سال از آن سیل و کشته شدن 14 نفر گذشته است. شاید بسیاری دیگر خاطره‌ای هم از آن سیل در ذهن نداشته باشند جز خانواده‌هایی که عزیزان‌شان را از دست داده‌اند. حالا اگر دوباره سیلی در این منطقه راه بیفتد با آن همه کافه و قهوه‌خانه‌ که در چند قدمی رودخانه کار می‌کنند چه اتفاقی خواهد افتاد؟